ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ

ΣΑΝ ΘΑ ΧΟΥΝ
ΤΑ ΓΥΑΛΙΣΤΑ ΦΥΛΛΑ
ΠΑΡΕΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ
ΘΥΜΗΣΟΥ
ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΧΕΡΙ
ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ
ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ
ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ
ΚΑΙ ΚΛΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΟΥ

ΓΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ



ΛΑΣΠΩΣΕΣ
ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΜΟΥ
ΚΙ ΑΝΑΛΑΦΡΑ ΕΓΕΙΡΕΣ
ΣΤΟΥ ΑΕΡΑ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ
ΥΠΗΡΞΕΣ ΚΑΠΟΤΕ
ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ
ΜΑ Η ΝΥΧΤΑ
ΛΗΣΜΟΝΗΣΕ ΤΗ ΜΕΡΑ
ΣΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ
ΚΙ ΑΝΥΠΟΠΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ
ΜΙΛΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ






ΠΕΝΘΙΜΗ ΑΝΑΣΑ ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ
ΠΕΡΠΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ
ΜΕ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ
ΧΩΡΙΣ ΣΑΡΚΑ
ΣΗΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΟΙ ΕΝΤΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΣΙΩΠΗΣ
ΒΕΛΑΖΟΥΝ
ΣΤΟ ΜΑΝΤΑΛΩΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ
ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ





ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΝΑΞΙΑ ΠΕΤΡΑ ΣΕΙΣΜΟΥ ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ 1993





ΣΤΑΥΡΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ
ΟΙ ΠΕΤΡΙΝΟΙ ΠΟΘΟΙ ΜΟΥ
Κ Η ΠΙΣΤΗ
ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ
ΤΑ ΟΡΓΩΜΕΝΑ ΑΙΜΑΤΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
ΑΠΟΨΕ
ΠΟΥ Ο ΕΡΩΤΑ
ΧΑΣΚΕΙ
ΣΤΑ ΓΥΜΝΑ ΠΕΤΑΛΑ
ΕΝΤΡΟΜΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ.






ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ
ΤΗΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ ΑΦΙΞΗΣ
ΕΝΔΙΔΩ
ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ
ΤΟΥ ΠΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
ΠΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΕΙ
ΣΤΟ ΣΟΦΟ ΔΑΚΡΥ
ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΜΟΥ





ΟΡΙΖΕΙΣ
ΤΙΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΕΣ ΧΑΡΑΚΙΕΣ
ΤΗΣ ΕΣΩ ΔΕΡΜΑΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΚΟΧΗΣ

ΚΑΙ ΓΛΙΣΤΡΑΣ
ΠΡΟΣΠΕΡΝΩΝΤΑΣ
ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΤΟ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΜΑ
ΣΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ ΒΑΔΙΣΜΑ

ΑΜΦΙΖΩΝΤΕΣ
ΔΙΑΣΩΘΕΝΤΩΝ
ΛΕΥΚΩΝ ΠΥΚΑΓΙΩΝ



ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΤΗΣ ΑΠΥΛΩΤΗ ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ 1996




ΘΑ ΦΕΡΩ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙ ΦΩΣ
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΟΥ

ΚΙ ΕΝΑ ΚΟΧΥΛΙ
ΜΕ ΗΧΟΥΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ
ΣΥΛΛΕΓΩ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΣΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ

ΑΦΕΣΟΥ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ

ΕΤΥΧΕ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ
ΣΤΟ ΑΡΓΑ ΧΘΕΣ
ΣΤΟ ΝΩΡΙΣ ΑΥΡΙΟ
ΕΚΕΙ
ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ

ΟΡΙΑ ΟΜΟΚΕΝΤΡΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ.






Η ΑΓΑΠΗ
ΕΧΕΙ
ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ.

ΟΣΕ ΦΟΡΕΣ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΑΛΛΑΞΑ
ΠΑΝΤΑ
ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ.




Η ΠΟΡΤΑ ΕΚΛΕΙΣΕ.

ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΚΡΕΣ ΜΑΣ
ΣΤΟ ΦΟΥΣΤΑΝΙ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ.

Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΓΕΛΑΣΕ.

ΔΕΝ ΚΑΛΥΨΑ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΩ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΡΩΓΜΕΣ.

ΣΤΑΘΗΚΑ
ΑΝΤΙΚΡΥ
ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ
ΝΑ ΨΙΘΥΡΙΖΩ
ΣΕ ΣΕΝΑ
ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ
ΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ
ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΜΕ
ΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΑΝΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ
ΣΤΟ ΛΥΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΕΙΑΣ
ΕΜΕΙΣ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΟΙ
ΣΑΝ ΤΟ ΟΛΟΓΙΟΜΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΧΙΛΙΕΤΙΑ
ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΟΥΣΕ
ΣΤΙΣ ΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.



ΘΑ ΜΕΙΝΩ
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩ
ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΜΟΝΗ

ΠΡΑΞΗ ΑΓΑΠΗΣ

ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
ΠΟΥ ΣΕ ΚΕΡΔΙΣΕ
ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ.




ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΝΑΣΣΑ ΝΟΟΣ ΑΙΟΛΟΣ 2004









ΜΗΝ ΑΠΟΣΤΡΕΨΕΙΣ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ
ΑΠΟ ΜΕΝΑ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ
ΤΟ ΚΕΝΟ
ΑΛΛΑ
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΠΟΥ
Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΚΑΙ
Η ΜΟΝΑΞΙΑ
ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΑΝ
ΣΠΙΛΟΥΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ.




ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ
ΝΕΚΡΟΙ
ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ.

ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ
ΜΙΛΟΥΣΑ ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ.

ΧΑΙΡΕΤΕ
ΩΡΑΙΟΙ
ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ.




ΣΤΗ ΜΗΤΡΑ
ΤΟΥ ΝΟΥ
ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΣΟΥ

ΓΕΝΝΑ
ΝΟΣΤΟΥΣ

ΑΙΤΙΑΚΗ ΔΟΜΗ
ΣΤΗΝ A PRIORI
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ.







ΑΝΑΖΗΤΩ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ
ΚΑΙ
ΩΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
ΕΙΣΟΔΙΟΣ
ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΣΑΙ


ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΛΓΟΣ ΑΛΛΗΛΩΝ ΑΙΟΛΟΣ 2007