Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017


ΑΝΑΚΟΥΗ ΑΚΟΗ



Εγκεφαλική
εκσπερμάτωση
η  ποίηση
και
εγώ
οργασμική 
μαινάδα.





Η μοναξιά
και  
ΕΣΥ
εδώ
πάντα
πληγή
από το Σεπτέμβρη 
του 1985.





Έφυγες
γεμάτη
ρυτίδες
μα
πάνλευκη
στην ψυχή.
Είχες καταφέρει
να συγχωρέσεις
τους ανθρώπους.




Χάσατε
την ελπίδα
ενός λάθους
και
τις σάρκες σας
στο φως
τρώτε.
Ο νους σας
άχωρος
αγάπης
θλίβεται.



Έφυγες
με τη χαρά
ενός ανθρώπου
που σου λεγε
‘το τσιγάρο
κάνει
κακό
στην υγεία’.

.


Αναπνέεις
κάθε
που 
η Μ.Α.Φ.ΡΟΥ.
πορεύεται
ως άλλη
Κουλίτσα.
Συναντιέστε
και
θαμπώνει
το φως!





Ευραλγία
νόσος 
πλούτου
αντισαλέμιος
στη σάρκα
και
στα οστά
της Beeminet.




Κυκλοφορείς
στου κόσμου
τις φλέβες
λέξη
περισπώμενη
και γράφεις
στην ισημερία
την ευωδιά
ενός έρωτα
πέτρινου.





Ανεβαίνω
και  αγγίζω
μύθους
όταν
το θαύμα
γυμνώνει
το γέλιο σου.




Του νεκρού
τις ενοράσεις
έχω
στη δεσποτεία
της γραφής
από τότε
που
ο ένας
φτερούγησε
τη χαρά
στον άνεμο.





Κυκλοφορείς
στης βροχής
το φως
κάθε νύχτα
μόνο
και
μόνο
για να μη σε βλέπω.



Ανάβουν
όλα
εντός μου
όταν
έρχεσαι.





Στο απόλυτο
του ΕΣΥ
ΕΓΩ υπάρχω.






Στην καρδιά
κατοικείς
ανάσα
υπαρκτού
ονείρου
Μ.Α.Φ.ΡΟΥ.



Ν ανθίσει
περιμένει
το σπέρμα
στο σύμπαν
για να ξεδιψάσει
στων ανθρώπων
τη σκιά
η ηδονή.
                       


  

Στα μαντεία
είσαι
η  Ομήρεια
αριστεία
η  ιστορούσα
η κραυγάζουσα
η χόικα
αδελφή του θανάτου.

 Η ψυχή μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου