Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

ΕΡΟΕΣΣΑ ΡΑΝΙΣ




ΕΡΟΕΣΣΑ  ΡΑΝΙΣ





Ιαχές
Σιωπής
Στο απόλυτο
Τα κόκκινα χείλη σου

Και γω

Ανάπηρη
Πριν το θάνατο





Μετουσιώνεις
Των παραισθήσεων
Τις εικόνες
Χειρονομώντας
Στο μεταίχμιο
Του εδώ
εκεί
Ήρθες
και
Φεύγεις
92 χρόνια





Είσαι
Εδώ

Αύρα
Αγάπης

Και
Ας σε θάψαν
Οι συγγενείς
Πριν
Το θάνατό σου.






Περπάτησα
Στη σκόνη
Της βροχής

Με τα χέρια σου
Στα χέρια της

Άρπα ευτυχίας

Χαμόγελα στην τρίτη.






Φούξια
Σιρίτι

Στην άκρη
Της καρδιάς

Αυτό
Το αγαπημένο μας.







Η οροφή
Του μέλλοντος

Είναι

Στη μαγική
Γέφυρα

Της Φραγκίσκας

Πάνω
Στα άσπρα
Τουβλάκια

Της τέχνης.







Νετρόνια
Αγάπης
Εφευρίσκω

Για να συνάδουν
Οι σταγόνες
 Με τα  δάκρυα

Επούλωση
Ανάμνησης.






Απαγγέλλω

Αγγέλλοντας

Το αόρατο

Της πνοής σου.







Η αίσθηση σου

Γυαλίζει
Τα βράδια

Μυρωδιά
Αγαπημένη,







Στο  εσαεί

Υπάρχει
Ένας
Gas

Που σε μεταμορφώνει

Σε  άνθρωπο.







Ενατένιση
Της αθανασίας

Τα δεμένα σου
Χέρια
Και
Εγώ
Πέτρα
Αιώνια.







Ακούω
Την αγάπη

Στο θρόισμα
Της πίκρας

Και

Σου χαμογελώ

Άπειρα χρόνια
Μετά!







Γεννήθηκες
Από της Σοφίας
Το αιώνιο
Σπέρμα

Για να είσαι
Η κόρη
Της Ζωής

Μ.Α.Φ.ΡΟΥ.








Το χέρι
Του Θεού

Σ άφησε
Στην αγκαλιά μου

Έκτοτε
Το μειδίαμα
Της χαράς
Φωτίζει
Την αγροικία Ρούσσου.






Το φως σου
Ούτε ο θάνατος
Σκοτείνιασε

Υπάρχει

Αντανάκλαση
Στην άλλη
Φραγκίσκα.